Caipitleachas sóisialta agus eacnamaíocht
Cén fáth go bhfuil na Flassbeck agus na geilleagair mhalartacha ag cur isteach ar na beartais eacnamaíocha reatha a mbíonn an ghéarchéim mar thoradh orthu? Cén fáth a nglacann tú le Scholz agus Schäuble, Draghi agus Weidmann, Hans Sinn agus Krugman aineolas, tá, mailís? Ós rud é nach dtugann na figiúirí príomhshrutha seo, a bhfuil tionchar acu ar an díospóireacht leanúnach, cúram faoi ról an stáit mar phríomh-aisteoir, a d'fhéadfadh stop a chur leis an ngéarchéim ó dhoimhneacht na cúlú a bhriseadh amach nó a mhaolú trí infheistiú. Féachann na daoine seo go díograiseach ar na Keynesians mar a thugtar orthu, a chuireann tábhacht chinnteach le gníomh a lua. Cloíonn siad go stuama leis na coincheapa nua-liobrálacha atá bunaithe sa mhargadh, fiú má bhíonn an ghéarchéim mar thoradh orthu arís agus arís eile.
Ach is mó an príomhshruth iad toisc go bhfuil dlí níos airde curtha isteach acu: Tá gach dlí, gach cineál rialtais agus gach teoiric eacnamaíoch faoi réir an choinníll go gcaithfidh siad freastal ar an tsraith. Ní hamháin go gcaithfear riail na rialtóirí a dhaingniú, ní féidir amhras a chur ar riail ranga féin. Níor chóir go mbeadh na bunranganna agus na hardranganna i mbaol.
Chuirfeadh beartas eacnamaíoch a chuirfeadh na srianta leathana ó shrianta eacnamaíocha bac ar fhéinmhuinín agus ar éirí amach a chur chun cinn. Ní ghlacfaí le foréigean agus foréigean a chur chun cinn agus an fheidhmíocht as rang oibre a bhrú amach. Tá bunioncam cheana féin ar liopaí gach duine.
Éiríonn le léirscaoileadh an mhargaidh gan smaoineamh ar aghaidh agus éileamh a dhéanamh ar an margadh mar an prionsabal rialála is airde. Go deimhin, níl aon earraí á malartú ag an margadh, saor in aisce. Déantar an t-earra is tábhachtaí, an saothar daonna, a thrádáil i gcónaí ar an bpraghas is gá chun an saothar a choinneáil. Ós rud é go bhfuil barrachas i gcónaí ar shaothar, nó fad is atá sé i mbarrachas, ní féidir praghas níos airde a bhaint amach i saor-imirt fhórsaí margaidh. Is gnách go gcuireann an chaipitleachas a shaothar ar leataobh ó gach ceangaltán eile, ach ní saor ón oibleagáid chun a chuid saothair a dhíol. Seachas sin, ní féidir aon chaipiteal a ghiniúint. Mar thoradh air sin amháin, cuirtear iallach neamhchoinníollach ar ró-chomhordú agus ar fho-chomhordú.
Cinntíonn an t-ord sóisialta neoilíoch an córas ranga faoi láthair. Má bhíonn foirmeacha radacacha margaidh ag cur isteach ar an tsíocháin shóisialta agus an bhfuil an chuma ar an gcomhtháthú go bhfuil siad éagobhsaí, is féidir córais eile a shamhlú. Dhéanfaí glacadh le córas geilleagrach bunaithe ar an MMT (Teoiric Airgeadaíochta Nua-Aimseartha) dá mbeadh sé le cur i mbaol gan an tsraith a chur i mbaol. Chomh fada is nach bhfuil sé sin sainráite ag na príomhoidí, breathnaítear ar an teoiric seo le hamhras agus cuireann na meáin síos í agus is í an déine an ionstraim forlámhas is fearr fós.
Ní dhéanann sé aon mhaith agus níl sé i ndáiríre ach ag easnamh easnaimh daonlathais san AE, mar is é an riail atá ag an margadh ar theicneolaíochtaí liobrálacha croílár an AE.
Ó na heolaíochtaí eacnamaíocha ní féidir teacht ar fhreagra na gceisteanna inár gcuid ama, go dtí seo níl an geilleagar polaitiúil fós ann. Agus is smaoineamh deas é go bhféadfaí an t-ord eacnamaíoch reatha a shárú trí réabhlóid fhioscach. Ní féidir caipitleachas sóisialta a bheith ann; is éard is cuimsiú sóisialta ann ná chimera.